நினைத்தாலும் அழைத்தாலும் வரவேண்டுமே
எந்தன் மனைவாழும் காமாக்ஷி மகராசி தாயே
கனைத்திடும் கன்றுக்கும் கனிந்திடும் பசும்போலே
வினையினால் வென்றிடும் எளியனைக் காத்திட
சங்கரனின் உடலில் பாதி கொண்டாயே
சதுர்மறை வேதமே ஓதி வந்தாயே
பொங்கிடும் அமுதென பெருகி வந்தாயே
பொன்மணி கண்மணி காஞ்சி நீ தாயே
Ninaithalum Azhaithalum Varavaendume
Endhan Manaivaazhum Kamakshi Maharasi Thaye
Kanaithidum Kanrukkum Kanindhidum Pasumpolae
Vinaiyinal Venridum Yeliyanai Kaathida
Sankaranin Udalil Paadhi Kondaye
Chathurmarai Vedame Odhi Vandhaye
Pongidum Amudhena Perugi Vandhaye
Ponmani Kanmani Kanchi Nee Thaye